Twoja decyzja

Jednym z zadań ośrodka adopcyjnego jest wsparcie kobiet w ciąży, które ze względu na trudną sytuację życiową nie czują się na siłach, by po urodzeniu podjąć osobiście opiekę nad dzieckiem. Każda mama, która znajduje się w takim położeniu, może zgłosić się do Diecezjalnego Ośrodka Adopcyjnego w Sosnowcu, by uzyskać pomoc.

Podejmowanie decyzji o rezygnacji z wychowania dziecka wiąże się z  licznymi rozterkami, wahaniami, pytaniami i trudnymi emocjami. Gdy rodzice biologiczni dojdą do wniosku, że nie będą w stanie podjąć się zadań rodzicielskich, mogą znaleźć wsparcie psychologiczne i pomoc formalną w ośrodku adopcyjnym. Zgłoszenie się do ośrodka nie jest równoznaczne z oddaniem dziecka do adocji. Pracownicy ośrodka rozpoczynają zawsze od rozeznania sytuacji rodzinnej i pomagają w ocenie zasobów, które mogą pomóc w przezwyciężeniu trudności. Zdarza się, że życzliwa rozmowa, zrozumienie problemu, ukazanie możliwych rozwiązań, wskazanie na miejsca, gdzie można otrzymać pomoc prowadzą do zmiany decyzji. Jeśli rodzice podtrzymują wolę przekazania dziecka pod opiekę innej rodzinie, pracownicy ośrodka wspierają ich w okresie oczekiwania na poród i pomagają w przeprowadzeniu zrzeczenia się praw rodzicielskich przed sądem opiekuńczym. Orzeczenie sądu otwiera drogę do adopcji dziecka.

W ośrodku adopcyjnym nikt nie ocenia decyzji rodziców: zaangażowanie specjalistów ma na celu zadbanie o dobro dziecka i pomoc rodzicom. Trudne warunki życia powoduja czasem, że rodzina wychowująca już dzieci nie jest w stanie podjąć się wychowania ich młodszego brata lub siostry. W takiej sytuacji rodzice powinni zatroszczyć się o dzieci pozostające pod ich opieką, pamiętając o tym, że: 

• dzieci rozumieją więcej niż nam się wydaje, zauważają zmiany w ciele,w zachowaniu, nie należy ich okłamywać;

• nie należy mówić, że dziecko zmarło przy porodzie - następstwem śmierci jest pogrzeb i grób, dzieci mogą o nie dopytywać;

• nie można wywoływać w dzieciach poczucia winy poprzez przekazanie im informacji, że młodszy brat lub siostra został oddany do adopcji dla ich dobra lub przez nie - dzieci nie mogą odpowiadać za decyzje dorosłych;

• jeśli dzieci są na tyle małe, że rozmowa będzie dla nich za trudna, należy wrócić do problemu za kilka lat, żyjąc i wychowując je w prawdzie;

• rezgnacja z opieki nad dzieckiem powinna być traktowana jako strata, której konsekwencją jest żałoba wiążąca się zawsze z trudnymi emocjami (np. smutek, gniew) - potrzebny jest czas i przestrzeń na ich przeżycie.